mAUWen, dat werd het toch vandaag…
Zonder erg, zoals de Belgen dat mooi zeggen.

Na een mooie avond Dortmund (finding nemo bij U) te weinig slaap, gecompenseerd met een goed ontbijt kon dag 2 starten; het zadel is niet met beste vriend, zal het ook nooit worden, maar als dat het enige kutte is, doen we het ermee

De route begon mooi, veel mijn domeinen gezien, kleurige gebouwen, uberlelijke monumenten en een draak van een brug. Uiteindelijk kwam ik via mini-haarspeldbochten op het hoogste punt van mijn rit: 50 shades of grey: de lucht en alle industrie
Het voordeel van klimmen is dat je daarna mag dalen, joehoe!!!
Door, langs 70km wegen, wegen waar je 30 of 50 mag, ik met de fiets zelfs de snelheid overtreed en heel wat gravel paden, kan ik mijn nieuwe hobby beetje “op een oude fiets” leren 🤩
Helaas had deze route weer weinig mogelijkheden om te eten (of je moet van Kebab houden, beeld je even een nachtwinkel in) Dan maar door… en daar ging het mis!
Gevallen voor het museum dankzij zo’n half stoeprandje, gelukkig is m’n achterwerk zo dik, dat de fiets weinig schade heeft opgelopen. Dat wordt een blauwe dikbil en een pijnlijke linkerhand komende dagen 😢

Nu werd het echt tijd voor pauze, lokaal koffietentje gevonden (2km te laat Barbara) Even bijkomen met koek, koffie, kola en mijn klaagzang tegen Sjetal

De beste remedie na vallen is toch altijd weer opstaan, over de het plaatselijke halve zolenpad richting Zollverein; I love it!!! 😍 Na 112km (dit is een noodgeval!) mocht ik het hotel niet binnen met m’n fiets, gelukkig had ik nog 9 minuten om kosteloos te annuleren en heb ik een ander hotel gevonden. Tijd voor pizza & Pellegrino, ciao!

Ps. Mijn Garmin schaamt zich blijkbaar zo voor de gemiddelde snelheid van deze 113km, dat hij niet wil connecten; voorlopig dus geen kudos!